Geslagen door verstandsverbijstering vanwege vitamine W-gebrek overweeg ik serieus om af te reizen naar Marollenland (B), gezien de belabberde voorspelling voor Nederland. Wanneer de voorspellingen ook voor het Zuiderland in negatieve zin worden bijgesteld en het verkeer rond Arnhem/Nijmegen er ook niet goed uitziet, besluit ik van deze drieste actie af te zien. Het alternatief: een snelle hit and run-actie in de buurt van Ede, waar ik werk, want daar moet het weldra opklaren en dan een uur of twee helder blijven.
Dit alles voltrekt zich tijdens een fikse regen- en stormbui tegen zessen, maar weldra klaart het op. Tegen half zeven sta ik op mijn plek aan de Ginkelse Heide die ik via Street View heb uitgezocht. Helaas sta ik aan de weg want je mag niet de hei op na zonsondergang. Ik heb dan ook veel last van direct invallend licht van voorbijrijdend verkeer. Maarrrr… het uitzicht op het zuiden is super, en het klaart op dat het een lieve lust is. Ook de Melkweg is zelfs goed zichtbaar, vanaf Aquila via Cygnus en Cassiopeia tot in Perseus. Het dubbele cluster springt zelfs in het oog en het Andromedastelsel is perifeer ook met het blote oog te zien. Niet gek.
Gezien deze omstandigheden besluit ik me te storten op drie objecten die vanuit Leiden en de Wassenaarseslag niet lukten: een drietal galaxies in Aquarius. Zo zit ik met mijn rug naar het verkeer.
De schetsen zijn qua sterrenpracht niet zo heel spannend. Aan de andere kant vind ik het wel eens een aangename afwisseling na al die open clusters vanuit Leiden.
Te beginnen met NGC7727. De starhop had ik al eens gedaan dus die levert weinig problemen op. Wel moet ik even vijf minuten wachten tot de laatste wolkenband wegwaait. Na enig zoeken en oculairwissels heb ik hem in beeld met het 8 mm-oculair. Bij alle galaxies maak ik gebruik van het CLS-filter want dit blijkt hier duidelijk soelaas te bieden. NCG7727 heeft een vrij heldere, bijna stellaire kern.
NGC7723 is een lastiger klant, en vereist echt even zoeken. Ik heb ontdekt dat het erg helpt om af en toe even over te gaan op de Ortho (10 mm) want die geeft een wat scherper beeld, waar de 8 mm Planetary soms wat vlekkerig lijkt. Zo heb ik al meer dan eens een zwak galaxy gespot om vervolgens op die plaats al dan niet weer over te gaan op de 8 mm. Deze keer dus wel, ook weer met CLS-filter. Een vage ronde gloed laat zich zien nabij een vrij heldere dubbelster.
Een echte faint fuzzy – althans met mijn bescheiden kijker – is NGC7606. Maar hebben doe ik hem, ik ben een tevreden mens. Ook hier bedrijf ik de Orthopedagogiek om het ding te spotten, en heel, heel vaag is een ronde gloed te zien. Deze is dus eigenlijk ovaal, blijkt achteraf, maar die vorm haal ik er niet uit.
Inmiddels begin ik het behoorlijk koud te krijgen want het waait best flink. Niet zodanig dat de Dob er last van heeft, gelukkig zit ik niet aan de kust, maar wel genoeg om goed af te koelen. Ondanks mijn drie shirts, drie truien en leren jack ben ik niet helemaal in volle oorlogsuitrusting want de thermokleding heb ik achterwege gelaten. Eigenlijk wil ik nu gewoon mijn warme auto in en lekker thuis vrijdagavond vieren naast mijn lief op de bank. Maar met een extra winterjas en handschoenen gaat het wel weer dus ik pak nog even een vierde galaxy mee. NGC157 in Cetus de Walvis, waarvan ik de staart al eens heb verkend om M77 te zien, maar de kop is nieuw terrein voor mij. Vanaf Diphda geraak ik naar het noorden toe in een soort omgekeerde U van sterren en even later zit ik bij mijn galaxy. Die is gelukkig weer een stuk helderder dan haar zwakkere zusters in Aquarius. Een duidelijke bolpluis laat zich zien, grofweg in het midden van een driehoek gevormd door twee heldere veldsterren en één zwakkere.
Dit lukt allemaal nog net voor er bewolking binnentrekt. Tijd om op te breken. Nadat ik heb opgeruimd komt er nog een auto, ik denk van de boswachter, de hei oprijden. Ik verwacht te moeten uitleggen wat ik hier doe, maar de auto komt, keert en gaat. Ik hoop dat de beste man niet bang van me was… Met gezwinde spoed jakker ik westwaarts over de A12 door enkele regenbuien om alsnog op tijd te arriveren voor een relaxte vrijdagavond. The best of both worlds.